معنی و آرایه ادبی ستایش دهم
معنی و آرایه ادبی ستایش دهم را در این مطلب با هم مرور میکنیم.
در سنت ادبی و فرهنگی ما ایرانیان، معمولا هر کتابی با حمد و ستایش خداوند شروع و نیایش به پایان می رسد.
معنی و آرایه ادبی ستایش دهم
بیت اول:
معنی: به نام آفریننده انسان ها سخنم را آغاز میکنم. کسی که انسان را از مشتی خاک آفرید.
آرایه:
- تلمیح به خلقت انسان از خام (سوره اسرا آیه 61) مجاز: آدم (انسان ها)، هفت افلاک (جهان هستی)
بیت دوم:
معنی: الهی، مهربانی و احسان خودت را یاور ما قرار بده و با رحمت و بخشایش خود توجهی به کار ما کن.
آرایه:
- جناس ناقص (کار و یار)، واج آرایی ( تکرار ر و ا)
بیت سوم:
معنی: تو روزی دهنده هر موجود پیدا و پنهانی هستی. تو آفریننده همه موجودات چه دانا و چه نادان هستی
آرایه:
- تضاد: پیدا و پنهان – دانا و نادان مجاز: پیدا و پنهان- دانا و نادان (کل موجودات، همه جا) تلمیح: اشاره به رازق بودن خدا مراعات نظیر: رزاق و خلاق واج آرایی: تکرار واج ن و آ
بیت چهارم:
معنی: چقدر نیکو زبان و دهان من از تو گویا شده است. تو تمام آشکار و نهان وجود من هستی.
آرایه:
- تضاد: آشکار و نهان مراعات نظیر: کام،زبان، گویا مجاز: آشکار و نهان (کل وجود) واج آرایی: تکرار واج م تلمیح: اشاره به آیه 4 سوره الرحمن
بیت پنجم:
معنی: هنگامی که در فصل بهار پدیدار می شوی، حقیقتا که به درستی چهره ات را آشکار میکنی.
آرایه:
- کنایه: پرده از روی چیزی برداشتن
بیت ششم:
معنی: وقتی پرتو رویت را به سوی زمین می اندازی، نقش های شگفت انگیزی در زمین به وجود می آوری
آرایه:
- استعاره: در فروغ روی، روی به خورشید تشبیه شده که فروغ دارد نقش ها: گل ها و گیاهان مجاز: خاک (زمین)
عجایب نقش ها ترکیب وصفی وارونه است که به پیروی از زبان عربی صصفت برای کلمه جمع (نقش ها) به صورت جمع مکسر آمده است.
بیت هفتم:
معنی: گل از شوق تو در فصل بهار شکوفا و خندان است، و به همین دلیل رنگ های بسیاری دارد.
آرایه:
- تشخیص: خندان بودن گل مراعات نظیر: گل، بهار، رنگ کنایه: خندان شدن گل
بیت هشتم:
معنی: من هر وصفی که بخواهم از تو کنم تو بیشتر از آن هستی، بی تردید می دانم که تو اصل و جوهر هر جان هستی
آرایه:
- تلمیح: اشاره به آیه 100 سوره انعام جناس ناقص: آن و جان
بیت نهم:
معنی: خداوندا من چیزی را نمی دانم اما تو از همه چیز باخبری و هر چه بخواهی می توانی انجام دهی
آرایه:
- تلمیح: اشاره به آیه 232 سوره بقره تضاد: نمی دانم و دانی واج آرایی: تکرار واج ی